Γυαλιά Ηλίου Pierre Cardin PC8442/S 907HD σε κοκκάλινο μαύρο σκελετό σχήμα πεταλούδα με γκρι ντεγκραντέ φακό ! Στην τάση της νέας μόδας και όλων των trends !
MARGARITIS OPTICS
Γυαλιά Ηλίου
Γυαλιά Ηλίου Ανδρικά
Γυαλιά Ηλίου Γυναικεία
Γυαλιά Ηλίου Παιδικά
Γυαλιά Ηλίου Παιδικά (Αγόρι)
Γυαλιά Ηλίου Παιδικά (Κορίτσι)
Γυαλιά Ηλίου Με Βαθμούς
Γυαλιά Οράσεως
Γυαλιά Οράσεως Μυωπίας
Γυαλιά Οράσεως Υπερμετρωπίας
Γυαλιά Οράσεως Πρεσβυωπίας
Γυαλιά Οράσεως Πολυεστιακά
Γυαλιά Οράσεως Προστασίας Μπλε Ακτινοβολίας (Blue Filter)
Γυαλιά Οράσεως Υπολογιστή Μεσαίας Απόστασης
Γυαλιά Πρεσβυωπίας Έτοιμα Προς Χρήση
Γυαλιά Νυχτός
Γυαλιά Οδήγησης
Αλυσίδες Γυαλιών
Φακοί Επαφής
Υγρά Φακών Επαφής
Μάσκες Σκι
Clip On
Giftcard
Τα Προιόντα Μας Συνοδεύονται Από Εγγυήσεις Απορρόφησης & Γνησιότητας!
Οπτικά Καταστήματα από το 1985!
Αθήνα – Σύνταγμα
ΟΠΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Η ιστορία των Γυαλιών Ηλίου αρχίζει χιλιάδες χρόνια πίσω αν και ήταν πολύ διαφορετικά από αυτά που φοριούνται σήμερα και υπηρέτησαν ένα τελείως διαφορετικό σκοπό. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων ήθελε να παρακολουθεί αγώνες μονομάχων μέσα από στιλβωμένους πολύτιμους λίθους. Οι φακοί φτιάχνονταν από χαλαζία ώστε να εξασφαλίζεται η προστασία από την αντηλιά. Για να πάρει όμως ένα σκούρο χρώμα η επεξεργασία του χαλαζία γινόταν σε καπνό. Στα μέσα του 12oυ αιώνα εμφανίστηκαν στην Κίνα γυαλιά με χρωματιστούς επίπεδους φακούς, από κρύσταλλο χαλαζία και σύμφωνα με τους ιστορικούς τα χρησιμοποιούσαν οι δικαστές, ώστε να κρύβουν τις εκφράσεις τους και οι μάρτυρες να μην διαβάζουν τη σκέψη τους. Η πρώτη εικόνα ανθρώπου να φοράει γυαλιά οράσεως είναι από το 1352. Βρίσκεται στην Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου στο Τρεβίζο, αποδίδεται στην Tommaso da Modena και είναι ο Καρδινάλιος Hugh της Προβηγκίας. Παρόμοια γυαλιά χρησιμοποιούνταν στην Ιταλία το 1400, επίσης για χρήση κυρίως σε δικαστικές υποθέσεις. Αργότερα, το 1750, ο James Ayscough πειραματίστηκε με φιμέ φακούς, οι οποίοι πίστευε ότι θα διορθώσουν ορισμένα προβλήματα όρασης. Τον 20ο αιώνα, τα γυαλιά ηλίου έγιναν πιο διαδεδομένα από ηθοποιούς που τα φόραγαν στα γυρίσματα για να προστατεύσουν τα μάτια τους από τα φώτα της σκηνής. Το 1929 ένας Αμερικανός ονόματι Sam Foster άρχισε να παράγει μαζικά φτηνά γυαλιά ηλίου που εύκολα αγόραζαν θαμώνες στην παραλία στο Νιου Τζέρσεϊ και την περίοδο αυτή παρατηρήθηκε μια μαζική έκρηξη τους και ως αξεσουάρ μόδας. Αργότερα, το 1936, ο Edwin Land, με το πατενταρισμένο φίλτρο Polaroid, λάνσαρε τους πολωτικούς φακούς.
Πλέον τα γυαλιά ηλίου χρησιμοποιούνται συχνά και για λόγους αισθητικής, ή ακόμα και για να κρύψουν τα μάτια. Αρκετοί Τυφλοί άνθρωποι φοράνε αδιαφανή γυαλιά ηλίου για να κρύψουν τα μάτια τους για αισθητικούς λόγους.
Τα γυαλιά ηλίου έχουν 5 κατηγορίες. Αυτές μετρώνται από το 0 έως το 4. Η κατηγορία 0 δεν παρέχει καμία προστασία στα μάτια, ενώ η κατηγορία 4 χρησιμοποιείται κυρίως σε δραστηριότητες βουνού, όπου απαιτείται μεγάλη προστασία. Η πιο κοινή κατηγορία είναι η 3.
Τα Γυαλιά Οράσεως χρησιμοποιούνται έτσι ώστε να βοηθήσουν σε διάφορες παθήσεις του ματιού, χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους διορθωτικούς φακούς. Οι διορθωτικοί φακοί χρησιμοποιούνται για να διορθώσουν το σφάλμα διάθλασης του ματιού τροποποιώντας το μήκος εστίασης του φακού έτσι ώστε να αμβλύνουν τα αποτελέσματα διαφόρων παθήσεων όπως είναι η μυωπία, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός. Μια άλλη συχνή πάθηση των ματιών σε μεγαλύτερη όμως ηλικία είναι η πρεσβυωπία, η οποία δημιουργείτε επειδή οι φακοί του ματιού χάνουν την ελαστικότητα τους και προοδευτικά μειώνουν την ικανότητα του φακού να εστιάσει σε αντικείμενα που βρίσκονται κοντά στο μάτι.
Η δύναμη του φακού συνήθως μετράται σε διόπτρες. Τα γυαλιά οράσεως που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της μυωπίας έχουν αρνητικό βαθμό διόπτρας, ενώ τα γυαλιά οράσεως που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της πρεσβυωπίας έχουν θετικό βαθμό διόπτρας. Ουσιαστικά η διόπτρα είναι μονάδα μέτρησης της δύναμης του φακού. Τα γυαλιά που χρησιμοποιούνται για την διόρθωση του αστιγματισμού απαιτούν δύο διαφορετικής δύναμης διόπτρες τοποθετημένες σε κατάλληλες γωνίες στον ίδιο φακό.
Μάτι (ή οφθαλμός) ονομάζεται το αισθητήριο όργανο της όρασης των ζωντανών οργανισμών. Μέσω αυτού λαμβάνονται τα οπτικά ερεθίσματα που στέλνονται στον εγκέφαλο ώστε να παίρνουν μορφή εκεί. Με τον τρόπο αυτό γίνεται αντιληπτό το περιβάλλον, υπό την προϋπόθεση πως το τελευταίο εκπέμπει, σκεδάζει, απορροφά, διαθλά κλπ. κατάλληλη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (φως) που μπορεί να συλλάβει το μάτι.
Γύρω από το μάτι, ενωμένη με τένοντες με τα οστά του κρανίου, υπάρχει μία ομάδα μυών που σου επιτρέπει να στρέφεις το βλέμμα ψηλά, χαμηλά και πλάγια. Συνεργάζονται μεταξύ τους χάρη σε κάποια συγκεκριμένα νεύρα, τα οποία επιτρέπουν την εστίαση των ματιών ακόμα και όταν αυτά κινούνται .Με αυτό το τρόπο υπάρχει και η διόφθαλμη όραση αλλά και η τρισδιάστατη όραση .Ένα σημαντικό στοιχείο της διόφθαλμης όρασης είναι το φαινόμενο του κυρίαρχου οφθαλμού. Υπάρχουν δύο είδη σε αυτό το φαινόμενο, το κινητικά κυρίαρχο και το αισθητηριακά κυρίαρχο. Για να υπάρξει η διόφθαλμη όραση υπάρχει ένας κυρίαρχος οφθαλμός και ένας υπολειπόμενος.
Η μυωπία είναι διαθλαστική ανωμαλία του ματιού, κατά την οποία οι ακτίνες του φωτός δεν συγκεντρώνονται στον αμφιβληστροειδή, όπως είναι το φυσιολογικό, αλλά σε κάποιο σημείο μπροστά από αυτόν. Για αυτόν το λόγο, ο μύωπας (αρχ. μύωψ) αδυνατεί να δει καθαρά τα αντικείμενα που βρίσκονται μακριά και μισοκλείνει τα μάτια για να το καταφέρει καλύτερα — αυτό φαίνεται και από την ετυμολογία της λέξης μύωψ [<μύω (=κλείνω ελαφρώς τα μάτια) + ὢψ (=βλέμμα, όψη)].
Η μυωπία είναι συχνή διαθλαστική ανωμαλία του ματιού, που οφείλεται σε ανατομική δυσαναλογία του. Εξ αιτίας αυτής, οι ακτίνες του φωτός (το “είδωλο” που σχηματίζεται) δεν συγκεντρώνονται στον αμφιβληστροειδή, όπως είναι το φυσιολογικό, αλλά σε κάποιο σημείο μπροστά από αυτόν. Για αυτόν το λόγο, ο μύωπας δεν μπορεί να δει καθαρά τα αντικείμενα που βρίσκονται μακριά, ενώ δεν έχει πρόβλημα στα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά. Είναι το ακριβώς αντίθετο από την υπερμετρωπία.
Η μυωπία στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται στο ότι ο βολβός του ματιού είναι πιο επιμηκυμένος από το κανονικό σφαιροειδές σχήμα. Διακρίνεται σε απλή και παθολογική. Η απλή μυωπία μπορεί να εμφανιστεί από την παιδική ηλικία, συνήθως ανάμεσα στα 5 και 12 χρόνια και είναι είτε κληρονομική είτε οφείλεται σε εσφαλμένο τρόπο θέασης (ανάγνωση με κακό φωτισμό, από πολύ κοντά κτλ). Η παθολογική μυωπία εμφανίζεται στην εφηβεία και επιδεινώνεται αργότερα. Η μυωπία διορθώνεται με τη χρησιμοποίηση αποκλινόντων φακών (γυαλιά), φακών επαφής (διαφόρων τύπων: σκληρών, μαλακών, ημερήσιων, μηνιαίων, κλπ), με ορθοκερατολογία, δηλαδή φακούς που επιπεδώνουν το κεντρικό τμήμα του κερατοειδή και αντισταθμίζουν το μυωπικό σφάλμα (μέχρι περίπου 4 με 4.50D) ή και εγχείρηση με τη χρήση ακτίνων λέιζερ PRK για όσους έχουν ήπια ή μέτρια μυωπία και LASIK για όσους έχουν μεγάλη μυωπία.
Συνήθως η μυωπία μετριέται σε διοπτρίες και διακρίνεται σε:
- ήπια μυωπία, μέχρι τρεις διοπτρίες
- μέτρια, από τρεις ως έξι διοπτρίες,
- μεγάλη, από έξι διοπτρίες και πάνω. Όσοι έχουν μεγάλη μυωπία, είναι περισσότερο πιθανό να υποστούν αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς ή να εμφανίσουν και άλλα συμπτώματα, όπως φευγαλέες σκιές (σαν «μυγάκια»).
Η διάγνωση της μυωπίας συνήθως γίνεται μέσω μιας οφθαλμολογικής εξέτασης η οποία πραγματοποιείται από έναν οφθαλμίατρο.Συνήθως ένα διαθλασίμετρο ή ένα σκιοσκόπιο χρησιμοποιείται για να δώσει μια αρχική αντικειμενική εκτίμηση της διαθλαστικής κατάστασης κάθε ματιού, και στη συνέχεια χρησιμοποιείται ένα phoropter, ώστε να καθορίσουμε τους βαθμούς της μυωπίας του κάθε ματιού.
Μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε πρωτοετείς φοιτητές στο Ηνωμένο Βασίλειο βρήκε ότι το 50% των Βρετανών λευκών και το 53,4% των Βρετανών με καταγωγή από την Ασία έχουν μυωπία.
Στην Ελλάδα, η μυωπία σε μαθητές ηλικιών 15 με 18 βρέθηκε στο 36,8%.
Μια πρόσφατη έρευνα για τα ποσοστά μυωπίας στην Ευρώπη κατέληξε ότι το 26,6% των δυτικών Ευρωπαίων με ηλικία μεγαλύτερη των 40 ετών έχουν τουλάχιστον −1.00 διόπτρα μυωπία και το 4,6% έχει τουλάχιστον −5.00 διόπτρες.
Υπερμετρωπία, επίσης γνωστή και ως υπεροπία, είναι μια πάθηση του ματιού κατά την οποία το φως εστιάζεται πίσω, αντί πάνω, από τον αμφιβληστροειδή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα κοντινά αντικείμενα να εμφανίζονται θολά, ενώ τα μακρινά μπορεί να εμφανίζονται κανονικά. Καθώς η πάθηση χειροτερεύει, τα αντικείμενα σε όλες τις αποστάσεις μπορεί να εμφανίζονται θολά. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκεφάλους και οπτική κόπωση. Κάποιοι άνθρωποι επίσης μπορεί να έχουν δυσλειτουργία στην προσαρμοστικότητα, διόφθαλμη όραση, αμβλυωπία και στραβισμό .
Η αιτία είναι ατέλεια του ματιού. Συχνά εμφανίζεται όταν ο βολβός του ματιού είναι κοντός, ή ή ανατομία του φακού ή του κερατοειδούς δεν είναι ανατομικά σωστή. Παράγοντες κινδύνου αποτελούν οικογενειακό ιστορικό με την πάθηση, διαβήτης, κάποια φάρμακα, και όγκοι κοντά στο μάτι. Είναι ένα είδος διαθλαστικού σφάλματος, ενώ η διάγνωση βασίζεται σε οφθαλμολογική εξέταση.
Η αντιμετώπιση μπορεί να υπάρξει με γυαλιά, φακούς επαφής και χειρουργική επέμβαση. Τα γυαλιά είναι πιο εύκολα, ενώ οι φακοί επαφής μπορούν να προσφέρουν μεγαλύτερο οπτικό πεδίο. Η χειρουργική επέμβαση αλλάζει το σχήμα του κερατοειδούς. Η υπερμετρωπία κυρίως επηρεάζει μικρά παιδιά, με ποσοστό 8% σε ηλικία 6 χρονών και 1% σε ηλικία 15 χρονών. Μετά ξαναγίνεται πιο κοινή λίγο πριν και λίγο μετά την ηλικία των 40, επηρεάζοντας περίπου τους μισούς ανθρώπους.
Στον Αστιγματισμό η διαθλαστική δύναμη του ματιού δεν είναι η ίδια σε όλους τους άξονες, με αποτέλεσμα παραμόρφωση που επηρεάζει τόσο την κοντινή όσο και τη μακρινή όραση.
Συνήθως οφείλεται σε διαταραχές του σχήματος του κερατοειδούς και σπανιότερα του φακού.
Ο αστιγματισμός παραμένει γενικά σταθερός κατά τη διάρκεια τη ζωής. Οποιαδήποτε σημαντική μεταβολή στον τύπο ή τους βαθμούς μπορεί να υποκρύπτει κάποια άλλη σοβαρότερη νόσο και πρέπει να διερευνάται προσεκτικά.
Τα συμπτώματα του αστιγματισμού περιλαμβάνουν θόλωση της όρασης και γρήγορη κόπωση των ματιών σε εργασίες που απαιτούν συγκέντρωση, όπως ανάγνωση, οδήγηση, χρήση υπολογιστή κλπ.
Η αντιμετώπιση γίνεται με τη χρήση γυαλιών ή ειδικών φακών επαφής, ή με διαθλαστική επέμβαση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι βαθμοί του αστιγματισμού είναι υψηλοί, είναι δυνατόν ο οφθαλμίατρος να μη χορηγήσει την πλήρη διόρθωση του αστιγματισμού, ιδιαίτερα αν ο ασθενής δεν έχει ξαναχρησιμοποιήσει αστιγματικούς φακούς. Ο λόγος είναι ότι, παρόλο που με τη χορήγηση όλων των βαθμών για κάθε μάτι χωριστά επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή οξύτητα, στην πράξη δημιουργείται ανισοεικονία, η οποία μπορεί να μην είναι ανεκτή από τον ασθενή.
Η πρεσβυωπία είναι πάθηση στην οποία, ο ασθενής αδυνατεί να εστιάσει σε αντικείμενα που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Δεν έχει σχέση με το σχήμα του ματιού αλλά με το φακό. Μετά από κάποια χρόνια χάνει την ελαστικότητά του και δε γίνεται να εστιάσει. Έτσι, οι εικόνες σε κοντινή απόσταση, δε μπορούν να σχηματιστούν εύκολα, με αποτέλεσμα ο ασθενής να αναγκάζεται να εστιάζει από μακρινή απόσταση, ή να χρησιμοποιήσει ειδικά γυαλιά πρεσβυωπίας. Η πρεσβυωπία, εμφανίζεται σε μεσήλικες, ηλικίας 40 και άνω ετών.
Η Πόλωση του φωτός μπορεί να γίνει με έναν πολωτή ο οποίος περιέχει ένα πολωτικό φίλτρο. Όταν το φως προσπέσει σε ένα πολωτικό φίλτρο θα εξέλθει γραμμικά πολωμένο με επίπεδο ταλάντωσης καθορισμένο από το υλικό του φίλτρου (γραμμικά πολωμένο παράλληλα στο επίπεδο πόλωσης του πλακιδίου (υλικό φίλτρου)). Ένας πολωτής επιτρέπει την πλήρη διέλευση όλων των κυμάτων φωτός που είναι πολωμένα στο ίδιο επίπεδο με το υλικό του πολωτικού φίλτρου και ανακόπτει όλα τα κύματα που είναι πολωμένα κάθετα στο επίπεδο του υλικού του πολωτικού φίλτρου.
Χρησιμοποιώντας 2 πολωτικά φίλτρα και περιστρέφοντας το ένα από τα δύο ώστε το επίπεδο του ενός να είναι σε γωνία 90° από του άλλου μπορούμε να επιτύχουμε ανακοπή του πολωμένου φωτός. Όταν τα επίπεδα των δύο πολωτών είναι 0° (δηλαδή συμπίπτει το επίπεδο) το πολωμένο φως διέρχεται αφιλτράριστο. Όταν τα δύο φίλτρα έχουν γωνία ενδιάμεση 0° – 90° το πολωμένο φως διέρχεται μερικώς.
Το πολωτικό φίλτρο βρίσκει εφαρμογές στην κατασκευή των παρμπρίζ αλλά και των κρυστάλλων που καλύπτουν τα φώτα των αυτοκινήτων. Το κρύσταλλο των φώτων μαζί με το παρμπρίζ λειτουργούν ως πολωτικά φίλτρα ρυθμισμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκόβεται το πολωμένο φως και να αποφεύγεται η ενόχληση των φώτων στους οδηγούς.Πολωτικά φίλτρα χρησιμοποιούνται και στην φωτογραφία, προκειμένου να βγει πιο σκούρο το μπλε χρώμα του ουρανού ή να μειωθούν οι αντανακλάσεις από επιφάνειες όπως το γυαλί και το νερό.
